Η τραπεζική διαμεσολάβηση αποτελεί έναν σύγχρονο και εναλλακτικό τρόπο εξωδικαστικής επίλυσης διαφορών μεταξύ δανειοληπτών και τραπεζικών ιδρυμάτων. Ο θεσμός αυτός, που ξεκίνησε με τον Ν. 3898/2010 και αναμορφώθηκε με τον Ν. 4512/2018, αποσκοπεί στην εξεύρεση αμοιβαία επωφελών λύσεων, ιδιαίτερα σε περιπτώσεις ληξιπρόθεσμων οφειλών. Αν και η μη υποχρεωτική φύση του
περιόρισε την αρχική εφαρμογή του, η τραπεζική διαμεσολάβηση προσφέρει μια αποτελεσματική εναλλακτική στις χρονοβόρες και δαπανηρές δικαστικές διαδικασίες.
Η διαδικασία προϋποθέτει την έγγραφη συμφωνία των εμπλεκόμενων μερών και πραγματοποιείται οικειοθελώς, παρέχοντας έτσι μια ευέλικτη και πιο άμεση λύση σε συγκρούσεις οικονομικού περιεχομένου.
Η πρόσφατη τροποποίηση του νόμου για τον Φορέα Εξώδικης Επίλυσης Διαφορών Χρηματοοικονομικής Φύσης ενίσχυσε τη λειτουργία της τραπεζικής διαμεσολάβησης, επεκτείνοντας τις αρμοδιότητες του Χρηματοοικονομικού Επιτρόπου. Με τη νέα ρύθμιση, δίνεται η δυνατότητα διορισμού διαμεσολαβητών για την αναδιάρθρωση μη εξυπηρετούμενων δανείων. Αυτό το βήμα ενισχύει την πρόσβαση σε εναλλακτικές μορφές διευθέτησης διαφορών, προσφέροντας νέες δυνατότητες στους δανειολήπτες και τις τράπεζες να επιλύουν τις διαφορές τους εξωδικαστικά, με όρους ταχύτητας και αποτελεσματικότητας που καμία δικαστική διαδικασία δεν μπορεί να εγγυηθεί.